speculatrix

[2754] speculātrīx, trīcis, f. (Femin. zu speculator), die Ausspäherin, furiae duae sunt speculatrices et vindices facinorum et scelerum, Cic. de nat. deor. 3, 46: fida sp. utilitatis alienae, Apul. Plat. 2, 7: mens boni sp. consiliorum suorum est, Ambros. epist. 67, 5: sp. et propugnatrix meorum periculorum, Corp. inscr. Lat. 6, 1527, 61: absol., Sen. contr. 1, 6, 10: v. der Juno, Val. Flacc. 7, 190. – dah. übtr., sp. villa profundi, nach dem Meere hinblickende, Stat. silv. 2, 2, 3: ebenso angusti atque aestuosi maris alto e tumulo speculatrix statua, Val. Max. 9, 8. ext. 1.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2754.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: