... , PAdi. (v. rigeo), starrend, starr, I) eig. u. übtr.: 1) eig ... ... Quint.: oculi, Plin. – 2) poet. übtr., saxa, kahl emporstarrende, Sen. poët. – II) bildl., starr, unbeugsam, ...
... movere, Verg.: aqua, Ov.: frigus, erstarrend, starr machend, Lucr. - teils übh., silex, Ov.: ensis, Verg. – b) übtr.: α) starr = emporstarrend, columna, Ov.: capilli, Ov.: quercus, Verg.: collum, Lact ...
horridus , a, um (horreo), I) rauh, zottig, stachelig, struppig, starrend, 1) eig.: horridus in iaculis et pelle Libystidis ursae, Verg.: hastilibus horrida myrtus, Verg.: silva dumis horrida, Hor.: barba, Cic.: caesaries, Ov.: iecur ...
... , a, um (squaleo), I) starrend, strotzend, corpora, membra, Lucr. – aurum, glänzend, ... ... sponte squalidiora sunt, Cic. or. 115. – II) insbes., starrend vor Mangel an Pflege u. Schmutz, schmutzig, unsauber, ...
horridulus , a, um (Demin. v. horridus), I) starrend, strotzend, caput, Lucil. 524: papillae, Plaut. Pseud. 68. – II) rauh, struppig, a) eig.: horriduli filii, rudes, pusilli, Mart. 10, ...
per-horridus , a, um, ganz starrend, stagna et perhorridae silvae, Liv. 22, 16, 4. (Wölffl. per horridas s.).
somniculōsus , a, um (somniculus), I) schlaftrunken, zum Schlafe ... ... – II) aktiv = Schlaf bringend, übtr., aspis, erstarrend, tötend, Cinna fr. 2 M. (b. Gell. 9, ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend stehen, emporstehen, -starren, -ragen, steteruntque comae, Verg. u. ...
horror , ōris, m. (horreo) = φρίξ, φρίκη, das ... ... horrore comarum (des Laubes) excussae laurus, Lucan. – 3) die starrende Höhe eines Gebirges, par horrore, par vertice, par ille nivibus ...
moribundus , a, um (morior), I) medial: 1) ... ... vox generi, Stat. Theb. 8, 643: dextra ex umero nervis moribunda (erstarrend) pependit, Verg. Aen. 10, 341. – 2) sterben müssend, ...