ēmendātor , ōris, m. (emendo), der Verbesserer, Vervollkommner ... ... in intellektueller Hinsicht, emendatores (die Verbesserer der Handschriften) ›e‹ scripto stetisses (aus stitisses) fecerunt, Gell. 2, 14, 2: timor est ...
... , Plaut. Men. 799: ut, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin. 5, 4, 12 ... ... einer Stelle haften, schweben, anceps dicitur certamen stetisse, soll ohne allen Ausschlag gestanden haben, Liv.: ibi aliquamdiu atrox ... ... 1) im allg., stillstehen, stehenbleiben, utinam res publica stetisset quo coeperat statu, Cic. de off. 2, 3 ...
quō , Adv. (urspr. quoi, Dat. u. ... ... deterrere u.a., w.s.: nihil moror, quo minus etc., Liv.: stetisse per Trebonium, quo minus etc., es habe an Trebonius gelegen, daß sie ...
unde , Adv. (urspr. cunde), von wo her, ... ... stat, zur Bezeichnung der Seite, der Partei, aus der man steht, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin.: übtr., eventus belli, ut aequus ...
dē-fīgo , fīxī, fīxum, ere, I) eig., ... ... starr, Galli et ipsi pavore defixi primum stetere, Liv.: cum silentio defixi stetissent, in starrem Schweigen, Liv.: u. so per silentium defixus, Tac.: ...
tam-quam (tanquam), Adv., I) vergleichend, a) ... ... 72), simul laudibus Seianum extulit, tamquam labore vigilantiāque eius tanta vis unum intra damnum stetisset, Tac.: utraque classis postero die luce primā, tamquam eo die pugnatura, e ...
inter-sto , stetī, u. stitī, āre, dazwischenstehen, -sein, a) im Raume, m. Acc., ... ... haec scripta mittuntur, tempus interstitit longum, Amm. 16, 9, 4: cum tempus interstetisset exiguum, Amm. 22, 11, 3.
fāstīgium , iī, n. (fastīgo), I) die in eine ... ... Liv.: curatio altior fastigio suo, Liv.: ampliora humano fastigio, Suet.: pari fastigio stetisse in utraque fortuna, Nep.: alqm ad regium fastigium evehere, Val. Max.: ...