flāgitiōsē , Adv. (flagitiosus), lasterhaft, unsittlich, schändlich, schandbar, ... ... Cic.: turpiter ac fl. (haec) dicta esse, Cic.: fl. descivisse a Stoicis, Cic.: sumus fl. imparati, es ist eine Schande (ein Skandal), ...
1. creo , āvī, ātum, āre (vgl. cresco, ... ... quaeque creantur, Lucr. – m. ad u. Akk., ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum creari, Cic. – Partic. ...
oppōno , posuī, positum, ere (ob u. pono), ... ... Acc. u. Inf., introducebat Carneades, non quo probaret, sed ut opponeret Stoicis, summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset, um den ...
placeo , uī, itum, ēre (verwandt mit placāre, wie ... ... aënea mittere, Hor.: mit folg. Acc. u. Infin., placet Stoicis homines hominum causā esse generatos, Cic.: duo placet esse Carneadi genera visorum, ...
dē-fendo , fendī, fēnsum, ere (de und *fendo, ... ... in suis disputationibus (Ggstz. oppugnare), Cic.: haec improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur, Cic.: haec ipsa, quae a me defenduntur, didicit apud Philonem tam ...
ex-plico , āvī, ātum u. (nicht bei Cicero) ... ... igitur loco, quamquam a te diligenter est explicatum finis hic bonorum et qui a Stoicis et quem ad modum diceretur, tamen ego quoque exponam, ut etc., Cic. ...
invītus , a, um, I) wider Willen, ungern, ... ... invito, conarentur, Caes.: dis hominibusque invitis, Cic.: me invitissimo, Cic.: invitissimis Stoicis, trotz des heftigsten Widerstrebens der Stoiker, Cic. – m. Genet ...
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), I) v. ... ... a civili more, Suet.: a gentis suae moribus, Auct. b. Alex.: a Stoicis, a Zenone (v. einem Philosophen), Cic.: frater tuus, ...
re-nūntio , āvī, ātum, āre, I) zurückberichten, - ... ... , wurde keine Antwort gebracht, Suet.: hoc alii mihi renuntiant, Plaut.: ne Stoicis renuntiaretur, wiedererzählt würde, Cic.: te ad patrem esse mortuom renuntiem, Plaut ...