mīrātio , ōnis, f. (miror) = θαῦμα (Gloss.), die ... ... , Cic. de div. 2, 49 M. (Baiter mit Bake admirationem): subiit quaedam me ex recordatione miratio, Chalcid. Tim. 25 D.
... , Ov. – γ) absol.: personae subeunt, Quint.: subiit cari genitoris imago, Ov. – m. folg. Infin. od ... ... . u. Infin., subiret cogitatio iam illa momento horae arsura, Liv.: subiit recordatio (es drängt sich mir die E. auf) egisse me ...
aurum , ī, n. ( sabinisch ausum, s. Paul ... ... , redeant in aurum tempora priscum, Hor. carm. 4, 2, 39: subiit argentea proles, auro deterior, Ov. met. 1, 115 (vgl. ...
macula , ae, f., der Punkt, wo etwas schwindet od. eingeht, I) die Lücke, das Loch; dah. ... ... .: ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent, Liv.: quo facinore perpetrato infamiae maculam subiit, Iustin.
recordātio , ōnis, f. (recordor), die Vergegenwärtigung ... ... 9, 3. – γ) m. folg. Acc. u. Infin.: subiit recordatio egisse me iuvenem aeque in quadruplici, Plin. ep. 4, 24, ...