subitaneus

[2857] subitāneus, a, um (subitus), plötzlich, ignis, Sen. nat. qu. 7, 22, 1: imber, Colum. 1, 6, 24 u. 2, 4, 4; außerdem Vulg. sap. 17, 6 u. 14; 19, 16. Th. Prisc. 2, 13 u. 2 chron. 19. Hist. Apollon. reg. 18. Augustin. serm. 232, 8.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2857.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: