1. succenturio , (āvi), ātum, āre (sub u. centurio, āre), ergänzend in die Zenturie einrücken lassen, Fest. 306 (b), 25: succenturiari dimissis alios e patria iubet, Itin. Alex. 49 (113). – dah. übtr., ...
2. succenturio , ōnis, m. (sub u. centurio), der Unterzenturio, Liv. 8, 8, 18.
1. sub-centurio , āre, s. 2. succenturio.
2. sub-centurio , ōnis, m., s. 2. succenturio.