sufflo

[2908] sufflo, āvi, ātum, āre (sub u. flo), I) intr. an od. gegen etwas blasen, a) eig.: sufflavit buccis, blies, Mart.: per fores, hineinblasen, [2908] Plin.: alci in frontem, Marc. Emp. 16. fol. 108 (b), 61. – b) übtr.: suffla, blas immer von dir, bläh dich auf, Pers. 4, 20. – II) tr.: A) aufblasen, a) eig.: buccas, Plaut. u. Varro fr.: venae ubi sufflatae sunt ex cibo, Cato. – b) übtr.: se uxori, zornig sein auf usw., Plaut. Cas. 582. – B) an etwas blasen, etwas anblasen, quos si sufflasses, Petron.: languidos ignes, Plin.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2908-2909.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: