Sulpicilla , ae, f. (Demin. v. Sulpicia), spöttisch von der Dichterin Sulpicia (s. Sulpicius), Fulg. myth. praef. p. 4 M.
... , 10, 86. – außerdem Sulpicia, eine Dichterin unter Kaiser Domitian, berühmt durch die Treue gegen ihren ... ... von Sulla auf Marius übertragen werden sollte, Flor. – Dav. Sulpiciānus , a, um, sulpicianisch, classis, vom Prätor P. ...
fīo , factus sum, fierī (aus indogerm. *bhu-i ... ... unā hostiā fieri, Liv.: ter tibi fit libo, ter, dea casta, mero, Sulpicia sat.: quibus diis ut fieret, Liv.: cum pro populo fieret, Cic. ...
decus , oris, n. (deceo), die Zierde, ... ... , 1, 8. – b) Plur. decora, ruhmvolle Ahnen, Sulpiciae et Lutatiae, Tac. hist. 1, 15: longa decora praeferentes, eine ...
dē-texo , texuī, textum, ere, abweben, abflechten = ... ... . Ciris 9: semina vitis ordine detexam, Calp.: fabellam permitte mihi detexere paucis, Sulpiciae sat. v. 2. – detexta prope retexere, Cic.: nunc ego ab ...
obēsus , a, um (v. *obedo), angegessen, I) passiv, abgezehrt = mager, corpus, Laev. erotop. fr. ... ... aures, Calp.: mens, Auson. – b) träge, untätig, somnus, Sulpiciae sat. 56.
dē-fendo , fendī, fēnsum, ere (de und *fendo, vgl. offendo), wegstoßen, I) fernhaltend, abwehrend = fernhalten, abhalten ... ... . Infin. defendier, Verg. Aen. 8, 493. Iuven. 15, 157. Sulpiciae sat. 51.
Cadurcī , ōrum, m., eine gall. Völkerschaft in Aquitanien, im ... ... kadurcisch, Sidon. u. Auson.: fasciae, von kadurc. Leinwand, Sulpicia poët. – subst., cadurcum, ī, n. (sc. stragulum), ...
Cameria , ae, f. u. Camerium , ī, n ... ... , 5, 1. – u. Camerīnus, Beiname der sehr berühmten gens Sulpicia, Liv. 3, 31, 8: dah. Camerini appell. = vornehme ...