suntonātor , s. syntonator.
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... , bringen, matre agente, auf Antrieb der M., Capit.: poëmata dulcia sunto et quocumque volent animum auditoris agunto, Hor.: alqm confestim od. praecipitem ...
aes , aeris, n. (got. aiz [Genet. ... ... , zB. tressis, ex tribus aeris quod sit, Varr.: viginti aeris poena sunto, Gell.: gew. bei milia, wie terna od. quinquaginta ...
dē-fīgo , fīxī, fīxum, ere, I) eig., ... ... als usw., quae augur iniusta nefasta, vitiosa dira defixerit, inrita infectaque sunto, Cic. de legg. 2, 21. – f) als t. ...
plērus (ploerus), a, um = plerusque (v. pleo), ... ... , Pacuv. tr. 320: minores magistratus partiti iuris ploeres (= plures) in ploera sunto, für die meisten Staatsämter, Cic. de legg. 3, 6: ...
damnās , Indecl. (entst. aus damnat(u)s v. ... ... illi damnas esto omnia sua, Quint. 7, 9, 12: decem dare damnas sunto, Paul. dig. 30, 122. § 1.
modicus , a, um (modus), was das gehörige Maß nicht ... ... übtr., m. severitas, Cic.: quae cum populo quaeque in patribus agentur, modica sunto, id est modesta atque sedata, mäßig, d.h. in den Grenzen ...
cūrātor (altlat. coerātor), ōris, m. (curo, altl ... ... Iug. 71, 3. – bes. der von seiten des Staats beauftragte, sunto aediles curatores urbis annonae ludorumque sollemnium, Cic.: c. ludorum, Plaut.: c. ...