supīnātio , ōnis, f. (supino), die Zurückbeugung, stomachi, das Zurückweisen der Speise, Cael Aur. de morb. chron. 4, 3, 64.
resupīnātus , a, um, PAdi. (v. resupino), zurückgelehnt, zurückgebogen, rückwärts gebeugt, resupinatam facit eius speciem, Vitr. 3, 5, 13: os (coxarum), gebogen, gekrümmt, Cels. 8, 1. p. 328, 6 D.
corresupīnātus , a, um (con u. resupinatus), zugleich hinterwärts gebeugt, Tert. de anim. 48.
... (supinus), rückwärts beugen, -legen, arcus supinatus, Manil.: modice supinata manus, Quint.: nasum nidore supinor, ich ziehe ... ... ich schnüffele nach dem G., Hor.: in terga supinat, Stat.: u. so supinata testudo, auf den Rücken gelegt, ...
ostendo , tendī, tentum u. später tēnsum, ere (obs ... ... Plaut. Epid. 683. – B) insbes.: 1) aussetzen, supinatas aquiloni glaebas, Verg.: lucos Phoebo, Stat.: catulos canesque maritas tepido soli, ...
dē-fodio , fōdī, fossum, ere, herabgraben, I) ... ... vergraben, verscharren, a) lebl. Objj.: α) übh.: palos resupinatos, Vitr.: robur (Steineiche), Plin.: vites et arbores penitus hieme defossae ...
supīnitās , ātis, f. (supinus), die zurückgebogene Stellung, ... ... 11, 3, 122. – / Solin. 3, 2 Mommsen de facie supinati; u. Iul. Firm. de err. prof. rel. 4. § ...
re-supīno , āvī, ātum, āre, ... ... sich auf den Rücken legen, v. Löwen, Plin.: u. so resupinatus Gallus, der die Beine in die Höhe streckend daliegende (betrunkene) Cybelepriester, Iuven.: palos resupinatos defodere, Vitr. – II) meton.: a) hinstrecken = ...
umbo , ōnis, m. (verw. mit ἄμβων), I) ... ... summus clipei umbo, Verg.: Gallum umbone ictum deturbat, Liv.: assurgentem regem umbone resupinat, Liv.: ferire umbonibus, Tac.: umbo tundebat umbonem, Amm. – meton., ...
rēctus , a, um, PAdi. (rego), geradegerichtet, d.i ... ... c. deiectum, supinum, in latus inclinatum), Quint.: quidam promptius recti, quidam resupinati, quidam etiam inclinati reddunt (urinam), Cels.: rectus insistit, rectus incedit, ...
as-surgo (ad-surgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich ... ... Boden Gefallenen, v. Liegenden, ille supplicem assurgere iussit, Curt.: assurgentem regem umbone resupinat, Liv.: seu manibus in assurgendo seu genu se adiuvissent, Liv. – b ...
gravātio , ōnis, f. (gravo), die (körperl.) ... ... . de morb. chron. 4, 3, 33: Ggstz., gravatio atque tensio supinatis aegrotantibus et relevatio sedentibus, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 10 ...
ex-porrigo , rēxī, rēctum, ere, I) hervorstrecken, ... ... , Prud. ham. 856. – refl., crura exporrigentia se, Plin.: polypi resupinati exporrigunt se, Plin. – b) Dinge zum Trocknen, sesimam in sole ...