supīnātio , ōnis, f. (supino), die Zurückbeugung, stomachi, das Zurückweisen der Speise, Cael Aur. de morb. chron. 4, 3, 64.
supīnitās , ātis, f. (supinus), die zurückgebogene Stellung, ... ... 11, 3, 122. – / Solin. 3, 2 Mommsen de facie supinati; u. Iul. Firm. de err. prof. rel. 4. § ...
rēctus , a, um, PAdi. (rego), geradegerichtet, d.i ... ... c. deiectum, supinum, in latus inclinatum), Quint.: quidam promptius recti, quidam resupinati, quidam etiam inclinati reddunt (urinam), Cels.: rectus insistit, rectus incedit, ...
gravātio , ōnis, f. (gravo), die (körperl.) ... ... . de morb. chron. 4, 3, 33: Ggstz., gravatio atque tensio supinatis aegrotantibus et relevatio sedentibus, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 10 ...
ex-porrigo , rēxī, rēctum, ere, I) hervorstrecken, ... ... , Prud. ham. 856. – refl., crura exporrigentia se, Plin.: polypi resupinati exporrigunt se, Plin. – b) Dinge zum Trocknen, sesimam in sole ...