supputātio , ōnis, f. (supputo), die Ausrechnung, Berechnung, frugum, Vulg. Levit. 25, 15: temporum, Augustin. de civ. dei 18, 36: stadiorum, Mart. Cap. 6. § 600: Plur., Arnob. 2, 71. – ...
supputātor , ōris, m. (supputo), der Rechner, Rechenmeister, Firm. math. 5, 8 u. 6, 26 u. Eccl.
supputārius , a, um (supputo), zum Rechnen gehörig, Rechnen-, Tert. apol. 19.
... 26: decies et octo decempedae decies et octies supputatae trecentas viginti quattuor explebunt, Pallad. 2, 12 extr.: quis te, oro, quis te dupondii supputabat? Hieron. adv. Helvid. § 16: m. folg. ... ... . Fragesatz, et sibi quid sit utile sollicitis supputat articulis, Ov. ex Pont. 2, 3, 17 ...
dupondius (dupundius, dipundius), iī, m. (= duo asses pondo), ... ... eigene M. nicht, Petron. 58, 4: quis, te oro, quis dupondii supputabat? Hieron. adv. Helvid. § 16: numera mapalia (Hütten = Häuser); ...