ēsuriēs , ēī, f. (esurio), der Hunger, eig. u. übtr., Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 11, 1 u. Eccl . – / Cic. ep. 8, 1, 4 jetzt (nach cod. ...
ēsurienter , Adv. (esurio), mit Eßbegierde, hungrig, Apul. met. 10, 16.
1. edo , ēdī, ēsum (essum), edere u. esse ... ... im allg. (Ggstz. bibere): de symbolis, Ter.: avide, Ov.: nec esuriens Ptolemaeus ederat iucundius, Cic.: muraenas, Sen.: testes ursinos, Plin.: aurum ...
satur , ura, urum (verwandt mit satis), satt, gesättigt, I) eig. u. übtr.: 1) eig., Ggstz. esuriens, Plaut.: Ggstz. famelicus, Plaut.: pullus, Cic.: m. Genet ...
... Ggstz. cibo impleri, Varro: Partic. ēsuriēns, hungrig (Ggstz. satur), subst. der Hungrige, cum esuriente panem suum dividere, Sen.: frangere esurienti panem suum, Vulg.: panem infringere esurienti, Tert. – / Futur. ...
ex-sculpo (exculpo), sculpsī, sculptum, ere, I) = εκκολάπτω ... ... a) aus etw. herausreißen, ihm entreißen, esuriente leoni ex ore exculpere praedam, Lucil. 286. – b) etwas aus ...
ante-pōno , posuī, situm, ere, I) zum Essen ... ... . Men. 274 u.a.: ante nachgestellt, positum ante pullum... sustulit esuriens, Hor. sat. 1, 3, 92: libatum agricolae ponitur ante deo, ...
ēsuriālis , e (esuries), zum Hunger gehörig, Hunger-, feriae, Plaut. capt. 468 u. (nach Plautus) Fronto de fer. Als. 3. p. 226, 24 N.
pānis , is, m. ( zu pā- ... ... panem coquere, Varro fr. u. Plin.: panem (suum) esurienti frangere od. infringere, Vulg. u. Tert.: cum esuriente panem suum dividere, Sen.: cotidianum comedimus panem, Hieron. – Plur., ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... unde aut quantum dedit? Cic. Rosc. Am. 74: de pane tuo da esurienti et de vestimentis tuis nudis, Ambros. de Tob. 4. – m. ...
dī-vido , vīsī, vīsum, ere (aus dis u. ... ... , Plaut.: praemia cum alqo, Ov.: paterna cum alqo, Sen. rhet.: cum esuriente panem suum, Sen. – absol. b. Plaut., Liv. u. ...
abs-tēmius , a, um (nach Gell. 10, 23, ... ... , 323: Ggstz. esculentus, Sidon. ep. 6, 1: Ggstz. esuriens, Fronto de fer. Als. 3. p. 226, 20 N.: verb ...