susurrātio , ōnis, f. (1. susurro), das ... ... Ambros. de laps. virg. consecr. 6. § 25: Plur., susurrationes, Ohrenbläsereien, Vulg. 2. Cor. 12, 20. Augustin. epist. 112, 3: susurrationes malae, Augustin. serm. 392, 6: crebrae susurrationes, Cassiod. var. 9, 18 in.
susurrātor , ōris, m. (1. susurro), der leise redet, der Flüsterer, Zischler, sed susurratores dum taxat, aber es ist doch nur ein leises Geflüster, Cael. in Cic. ep. 8, 1, 4. – insbes., ...
susurrāmen , inis, n. (susurro), das Murmeln, Apul. met. 1, 3. Mart. Cap. 7. § 726.
susurrātim , Adv. (susurro), murmelnd, leise, Mart. Cap. 6. § 705.
īnsusurrātio , ōnis, f. (insusurro), das Einzischeln, Einflüstern, Capit. Anton, phil. 19, 11. Chalcid. Tim. 167.
... ., v. Menschen, Ov.: susurrari audio, daß man davon einander in die Ohren zischelt, Ter.: ... ... etw. herflüstern, cantica, Mart.: quaedam, Amm.: te platanus susurrat, te pinus, dich (deinen Namen) säuselt usw., Calp.
canticum , ī, n. (cano), I) Gesang, Lied ... ... vetus c., Macr.: carmina et cantica, Quint.: cantica Nili (ägyptische), Gaditana susurrare, Mart.: canticum adulescentiae garrire, von der Nachtigall, Apul.: auch v ...
auris , is, f. (urspr. *ausis, vgl. ... ... (vgl. unten no. 2, a): inculcare se auribus alcis, Cic.: insusurrare ad aurem od. in aures, Cic.: blandius alia ad aurem invocare, ...
tractim , Adv. (traho; vgl. Diom. 407, 5), ... ... ire, Lucr. 3, 528. – II) gezogen, gedehnt, langsam, susurrare, Verg.: dicere, Arell. bei Sen. u. Gell.: littera ...
īn-susurro , āvī, ātum, āre, einzischeln, einflüstern, ... ... .: nomen, vota, Sen.: aliqua adversus alqm, Capit: übtr., Favonius ipse insusurrat navigandi nobis tempus esse, flüstert uns zu, Cic. Acad. 2, ...