ob-servo , āvī, ātum, āre, etwas beobachten, ... ... aufpassen, Plaut.: motus stellarum, Cic.: aquilae volatus, Plin.: occupationem alcis observare tempusque aucupari, auf die Zeit lauern, wo jmd. beschäftigt ist (um sie ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... Cic.: quietos pati quod sors iniqua cogeret iussit, Liv. fr.: cogis adulterium dando tempusque locumque, Ov. – dah. Partiz. coāctus, erzwungen, mit Zwang ...
diēs , ēi, c. (doch bei Cic. als fem. ... ... .: dies levat luctum, Cic.: negat summo bono afferre incrementum diem, Cic.: dies tempusque leniturum iras, Liv. – / Archaist. Genet.-Formen dies, ...
ob-eo , īvī u. öfter iī, itum, īre, ... ... diem (Termin), einhalten, Cic.: annum petitionis suae, Cic.: facinoris locum tempusque, abpassen, Cic.: diem suum, Plaut. u. Sulpic. in ...
af-fero (ad-fero), attulī (adtulī), allātum (adlātum), afferre ... ... Zeit, nunc hic dies aliam vitam affert, Ter. Andr. 189: multa diem tempusque afferre posse, Liv. 42, 50, 3: quod optanti divom promittere nemo ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... hist. 4, 14: dolum, Sall.: diem rei gerendae, Liv.: locum beneficii tempusque, Tac. – m. folg. indir. Fragesatz, cum summa concordia, ...
oceupätio , ōnis, f. (occupo), I) die Besetzung ... ... excipere, Cic.: alcis occupationem (die Zeit, wo jmd. beschäftigt ist) observare tempusque aucupari, Cic.: animus nunc requietem quaerit ex magnis occupationibus, Luccei. in ...