bīgae , ārum, f. u. nachaug. bīga , ae ... ... (zsgz. aus biiugae od. biiuga), das Zweigespann, signitenentes bigae, Enn. fr.: Rhesi niveae citaeque bigae, Catull.: bigae albae, Verg ...
dē-icio , iēci, iectum, ere (de u. iacio), ... ... , Auct. b. Afr.: praesidium Claternā, Cic.: bl. praesidium, Caes.: tenentes locum Romani cum deiecissent, Liv. – 7) Passiv deici, als ...
laureus , a, um (laurus), vom Lorbeerbaume, Lorbeer-, ... ... u. der Dichter, decemviri laureā coronati, Liv.: coronati et lauream in manu tenentes, Liv.: lauream Capitolino Iovi referre, Suet.: laureā donandus Apollinari, Hor.: linguae ...
alter-uter , alter-utra (häufiger als altera utra), ... ... nominentur, ibid. – b) einer den andern, einander, manu alterutrum tenentes, Flor. Verg. or. an poet. p. 106, 18 H.: osculantes ...
arcitenēns (archaist. arquitenēns), entis (arcus u. teneo), ... ... bl. arqu., Acc. tr. 167. Verg. Aen. 3, 75: arquitenentes Diana et Apollo, Arnob. 1, 36. – II) ein Gestirn, ...