2. ōrnātus , ūs, m. (orno), I) die ... ... in aedibus nil ornati (= ornatus), Ter. Andr. 365: Pompeis emptus ornatus (trapeti), Cato r. r. 22, 3. – 2) meton., die ...
... Plur. trapetos, Cato r.r. 12: Abl. Plur. trapetis, Verg. georg. 2, 519. Plin. 15, 23. – ... ... r.r. 1, 55, 5. Plin. 7, 199: Abl. trapetibus, Cato r.r. 18, 2.