2. pōtus , ūs, m. (poto), I) das ... ... .: esui et potui esse, Gell.: potui dari, Cels.: aquae potui accommodatae, trinkbares, Solin. – u. prägn., das Trinken = ...
1. Egnātia , ae, f., in der Volkssprache abgekürzt Gnātia, Hafenstadt in Apulia Peucetia, von Horaz wegen des Mangels an trinkbarem Wasser Lymphis iratis exstructa gen., j. Ruinen bei Torre d'Egnasia ...
bibilis , e (bibo), trinkbar, Cael. Aur. acut. 2, 11, 81.
pōtābilis , e (poto), trinkbar, medico potabilis haustu, Auson. ordo urb. nobil. 159. p. 103 Schenkl: fons, Amm. 18, 9, 2.
pōtulentus , a, um (poto) u. pōsculentus , a ... ... auch posca) u. synk. pōculentus , a, um, I) trinkbar (Ggstz. esculentus), α) Form potul., neutr. ...
impotābills , e (in u. potabilis), untrinkbar, Hieron. epist. 78. mans. 5.
1. bibulus , a, um (bibo), I) aktiv, ... ... hörbegierig, aures, Pers. 4, 50. – II) passiv, trinkbar, süffig, Falernum, Hor. ep. 1, 18, 91.
apothēca , ae, f. (ἀποθήκη ... ... wo die in tönerne Gefäße gefüllten besseren Weinsorten im Rauche standen, um klar und trinkbar zu werden (versch. von der cella vinaria, s. cella), Cic ...
accommodātus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... morsus accommodata, Cels. – m. bl. Dat., aquae potui accommodatae, trinkbare, Solin.: oratio hominum sensibus ac mentibus accommodata, Cic.: tempora demetendis frugibus ...