ventōsē , Adv., voll Wind, dah. pausend, tumens, Apul. met. 10, 20: vent. atque inaniter currere, Augustin. c. Iulian. 5, 13, 49.
īn-flo , flāvī, flātum, āre, I) hineinblasen, ... ... 3, 41. – 2) übtr.: a) im allg.: inflatus et tumens animus, eine (von einer Leidenschaft) aufgewühlte und erregte Seele, Cic. ...
vānus , a, um (vgl. altind. ūná-h, ... ... monentium verba, sind in den Wind gesprochen, Sen. – poet., vana tumens, mit leerem Scheine, aufgeblasen (von Einbildung), Verg. Aen. 11, ...
tumeo , ēre (vgl. tūber, tōmentum, tōtus, griech. ... ... .: nominibus, Ov.: alto stemmate, Iuven.: laudis amore, Hor.: longā serie Caesarum tumens, aufgeblasen, dünkelvoll, Tac. hist. 1, 16. – d) ...
mamma , ae, f. (μάμμα, μάμμη), ... ... die Brust (im engeren Sinne), α) der Frauen, m. tumens, Sen.: mammae muliebres, Cels.: mammae durae, Cels.: mammam dare, Plaut.: ...
mortālis , e (mors), zum Tode gehörig, I) ... ... liches, nec mortale sonans, Verg. Aen. 6, 50: ultra mortale tumens, Amm. 26, 6, 8. – öfter Plur. mortālia, ium, ...
superbia , ae, f. (superbus) = ὑπερηφανεία, das ... ... Phaedr.: per superbiam aetatem agere, Sall.: absit superbia, asperitas, Plin. ep.: tumens inani superbiā graculus, Phaedr. – Plur., secundas fortunas decent superbiae, Plaut ...
inānitās , ātis, f. (inanis), die Leere, I) eig., der leere Raum, der ... ... 26, 2, 2. – 3) die Einbildung, Selbstgefälligkeit, inanitas tumens, Amm. 17, 13, 27.
im-mortālis , e (in u. mortalis), unsterblich ... ... 7), 13. – Adv., immortale virens, Val. Flacc. 7, 362: immortale tumens, Stat. Theb. 4, 833. – B) unsterblich = höchst glücklich ...