[3267] turunda, ae, f. (wahrsch. = terenda, v. tero), die Nudel, Wolger, womit man die Gänse stopft. Cato r.r. 89 u. 157. Varro r.r. 3, 9 extr. – / Nbf. torunda, Gloss. II, 202, 34.
Pierer-1857: Turunda