ulcerosus

[3282] ulcerōsus, a, um (ulcus), voll Geschwüre, voller Beulen, I) eig. u. übtr.: a) eig.: facies, Tac. ann. 4, 57: membra, Prud. cath. 9, 31: v. Pers., constituite illum ante oculos vestros iacentem in terra ulcerosum, Augustin. serm. 102, 4; u. so von Pers. auch Augustin. in psalm. [3282] 33. serm. 2. § 25 u. in psalm. 36. serm. 2. § 7. – b) übtr., v. Bäumen, voll krankhafter Auswüchse, höckerig, Plin. 17, 106. – II) bildl.: iecur, verwundet (von der Liebe), Hor. carm. 1, 25, 15 (vgl. ulcero no. II).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3282-3283.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: