suscipio , cēpi, ceptum, ere (sus u. capio), ... ... als Träger, A) eig., tragen, stützen, aufrecht erhalten, fulturae, quibus theatrum suscipitur, Plin. ep.: lapideae moles, quibus porticus et capacia ...
sepultūra , ae, f. (sepelio), das ... ... Cic. Tusc. 1, 102: sepulturā alqm afficere, beerdigen, Cic.: locum sepulturae dare, Sulpic. in Cic. ep.: mortes et sepulturae deorum, Cic. de nat. deor. 1, 119. – b) ...
sānctitūdo , inis, f. (sanctus) = sanctitas, I) die ... ... . ann. 1. fr. 2 (bei Gell. 17, 2, 19): sepulturae, Cic. de rep. 4, 8 (aus Non. p. 174, ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... placido sua corpora somno, Ov. met. 6, 489: caput et ceterum truncum sepulturae, begraben, Suet. Galb. 20, 2. 5) jmd. ...
mūnus , eris, n. (archaist. moenus, eris, n., ... ... philosophiam quoque ostendere, Lact.: mit folg. ut u. Konj., cuius (culturae) hoc munus est, ut efficiat, ut vitis quam optime se habeat, Cic ...
honōs u. honor , ōris, m., I) die ... ... ., u. mortis honore carēre, Verg. u. Ov.: u. sepulturae honore (die E. des B.) non carēre, Cic. u. ...
studeo , uī, ēre (vgl. σπεύδω, σπουδή, σπουδάζω, ... ... , Cic.: pecuniae, Cic.: novis rebus, Cic. u. Caes.: sacrificiis, agriculturae, Caes.: litteris, optimis disciplinis atque artibus, studieren, Cic.: illi arti ...
... 7, 2: Plur., ritus sacrorum et culturae, Lact. epit. 23, 1: omnium culturarum sacerdotium, Lampr. Heliog. 3, 5: culturae impiae, Sulp. Sev. chron. 1, 51, 4: templorum culturae, Commodian. instr. 1, 35, 19. – ...
dis-sono , sonuī, sonitum, āre, I) verworren tönen, ... ... (Ggstz. consonare, respondere), an universa, quae maiores nostri prodiderunt, huius temporis culturae respondeant, an aliquā dissonent, Col. 1, 1, 3: in quantum mores ...
fultūra , ae, f. (fulcio), I) die Stütze ... ... 3; 10, 1, 2; 10, 16 (22), 11: verb. fulturae ac substructiones, Plin. ep. 10, 39 (48), 2. – II) ...
at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... iussit, Curt.: ipsis attribueret sedem, Curt.: coloniae a rege attributae, Curt.: terra culturae causā attributa olim particulatim hominibus, ut Etruria Tuscis, Samnium Sabellis, Varr. sat ...
dē-precor , ātus sum, ārī, I) jmd. ... ... m. folg. bl. Konj., deprecatus est eum, cum ad superos redisset, sepulturae traderet, Hyg. fab. 125. – m. folg. ne u. ...
violātor , ōris, m. (violo), der Verletzer, Schänder ... ... ann. 1, 58: castitatis, Ambros. de off. 1, 50, 257: sepulturae, Augustin. epist. 82. c. 2. no. 16 extr.: viol. ...
in-habilis , e, I) unhandlich, schwer zu handhaben, ... ... . – β) v. leb. Wesen, m. Dat., boves labori et culturae patrii soli non inhabiles, Colum.: omnibus his rebus mulierem facere inhabilem, Cic. ...
lāmentātio , ōnis, f. (lamentor), das Wehklagen, Weinen ... ... nomen cum multis lacrimis et lamentatione flebili vocare, Iustin.: lamentationem sedare, Liv.: ad sepulturae locum plaustro devehi sine lamentatione, sine planctu, Val. Max. – Plur., ...
breviārius , a, um (brevis), kurz gefaßt, zusammengezogen, rationes, Scaev. dig. 33, 8, 26. – subst., ... ... 39, 1), rationum, Suet.: imperii, Staatsinventarium, statistische Übersicht, Suet.: totius culturae, Suet.: officiorum omnium breviaria, Suet.