ūnctio , ōnis, f. (ungo), I) ... ... Cels.: unctiones Graecae sudatoriae, Plaut.: unctiones lenes, Cels.: unctione od. unctionibus uti, Cels.: unctione corpus recreare, Sen.: philosophum unctionis causā reliquerunt, des Salbens wegen (um in der Palästra zu ringen), ...
vīnctio , ōnis, f. (vincio), I) das Binden ... ... die Bindemittel, Bänder, Tert. de carne Chr. 4 (al. unctionibus). – II) als mediz. t.t., vinctiones, krampfhafte Beklemmungen, ...
pūnctio , ōnis, f. (pungo), das Stechen, der Stich, caverna punctionis, des Einstichs, Ambros.: punctionem afferre, Plin.: Plur., laterum punctiones, Seitenstechen, Plin.: punctiones sentire, Cels.
subūnctio , ōnis, f. (subunguo), das leichte Einsalben, uti subunctionibus faucium, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 3, 22.
... rhet.: quae (figura) quia coniunctionibus caret, dissolutio vocatur, Quint.: cum demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur, Cic.: neque coniunctiones saepius iterare dubitavit, Suet. – ... ... hominum et ad naturalem communitatem sumus nati, Cic.: commune autem animantium omnium est coniunctionis appetitus (Geselligkeitstrieb) procreandi causā, ...
1. occupo , āvī, ātum, āre (ob u. capio ... ... beschränkt sein, res enim sunt parvae, prope in singulis litteris atque interpunctionibus occupatae, Cic. Mur. 25. – 5) Geld irgendwo anlegen, ...
cōpulo , āvī, ātum, āre (copula), als Band oder durch ... ... – od. den Periodenbau eng verknüpfen, zusammenfügen, constructio verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus relaxetur, Cic. – od. zwei Wörter zu ...
vinculum u. vinclum , ī, n. (vincio), ... ... . u. Prop. – b) abstr.: numerorum, Cic.: coniunctionis, Cic.: fidei, Liv.: accedit maximum vinculum, Grund, Beweggrund, Ursache ( ...
super-sum , fuī, esse, I) übrig sein, ... ... einer Sache vorstehen, über etw. gesetzt sein, unctionibus, Arnob. 3, 25: libidinum tutelis, Arnob. 4, 9: deos nobis ...