undātim , Adv. (undatus), I) wallend, wellenförmig, Plin. 13, 96 u. 36, 55. Claud. epith. Pall. et Cer. 5. Prud. perist. 10, 857. – II) übtr., scharenweise, Amm. ...
undātus , a, um (unda), wellenförmig gebildet, imbritatim undata (concharum genera), gewässerte, geflammte, Plin. 9, 103.
undātio , ōnis, f. (undo), das Wellenschlagen, Überwallen, Th. Prisc. 3, 5.
1. fundātor , ōris, m. (1. fundo), der Gründer, Stifter, eig. u. übtr., urbis, Verg. Aen. 7, 678: terrae, Lact. 2, 1, 5: imperii Romani, Corp. inscr. Lat. 2, 1969: ...
fundātus , a, um, PAdi. (v. 1. ... ... I) eig.: quo fundatior exit (je mehr Grund hat) ex harenato directura, Vitr. ... ... . – II) übtr., den Glücksumständen nach fest begründet, fundatissima familia, Cic. de domo 36, 96 ...
fundātio , ōnis, f. (1. fundo), die Gründung, Grundlegung, fundationes eorum operum, Vitr. 3, 4, 1 (vgl. 6 ... ... 1): aedium sacrarum, Vitr. 5, 3, 3: theatrorum et muri fundationes, Vitr. 5, 11, 6: terrae ...
mundātor , ōris, m. (mundo), der Reiniger, latrinarum cloacarumque, Firm. math. 8, 19 extr.: außerdem (bes. v. Christus) Augustin. serm. 176, 1; enarr. in psalm. 88. serm. 2. § 11 u. ...
mundātio , ōnis, f. (mundo), die Reinigung, Th. Prisc ... ... conf. 1, 11 u. serm. 106, 1: übtr., erit mundatio ab omnibus peccatis vestris, Vulg. Levit. 16, 30.
2. fundātor , ōris, m. (funda), der Schleuderer, Schol. Bern. Verg. georg. 1, 141.
... Überschwemmung, Sen. u.a.: inundationes fluminum, Colum.: inundationes coërcere, Suet: cum inundatio ex lacu Albano facta esset, Liv. ... ... . Hor.: aquarum, Veget. mil.: fluminum inundationes, Colum.: Tiberis inundationes, Suet.: m. obj. Genet., ...
mundātrīx , trīcīs, f. (Femin. zu mundator), die Reinigerin, attrib. reinigend, Augustin. enarr. in psalm. 88. serm. 2. § 9 u. enarr. in psalm. 142, 8; de trin. ...
abundātio , ōnis, f. (abundo), das Überströmen, Austreten, Philistinae fossae, Plin. 3, 121: verni fluminis, Flor. 4, 2, 27.
exundātio , ōnis, f. (exundo), das Austreten, aquarum calentium, Sen. de ben. 4, 5, 3: fluminum, Plin. 19, 37.
ēmundātio , ōnis, f. (emundo), die Reinigung, Tert. adv. Marc. 4, 9 u.a. Eccl.
redundātio , ōnis, f. (redundo), das Zurück ... ... u. 11, 149: astra redundationibus referuntur, gleichs. durch das Zurückströmen (den Umschwung des Himmels), ... ... II) meton., die Überfülle, große Menge, cicatricum tuarum redundationes, Ps. Quint. decl. 4, 11 ...
vēnundatio , ōnis, f. (venundo), das Verkaufen, Cassian. coll. 23, 12. Gloss. II, 415, 11 ›venundatio, πρασις‹.
secundātus , ūs, m. (secundus), die zweite Stelle, der zweite Rang, alteri primatum damus, alteri secundatum, Tert. de anim. 27.
rotundātio , ōnis, f. (rotundo), das Rundmachen, die Rundung, der Kreis, Vitr.: linea rotundationis, Kreislinie, Vitr.
iūcundātio , ōnis, f. (iucundo), das Ergötzen, Arnob. in psalm. 146.
mundātōrius , a, um (mundo), zur Reinigung dienend, medicamentum, Plin. Val. 2, 25: instrumenta, Augustin. serm. 164, 8.
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro