in-clēmēns , mentis, unglimpflich, schonungslos, unerbittlich streng, non senatus inclementior fuit, quam vos universi, Cic.: dictator, Liv.: inclementiori verbo appellare, Liv.: aulae Siculae inclementissimus incubator, Macr.
plācābilis , e (placo), I) leicht zu beruhigen, -zu besänftigen, versöhnlich (Ggstz. inexorabilis, unerbittlich, irritabilis, reizbar), irritabiles animi sunt optimorum saepe hominum iidemque placabiles, Cic.: inimicis te placabilem, amicis inexorabilem praebes, Cornif. rhet.: ...
inexōrātus , a, um (in u. exoro), I) unerbeten, beneficia, Arnob. 3, 24. – II) unerbittlich, cum ille coeptis fervidus atque inexoratus instaret, Augustin. c. Cresc. ...
inōrābilis , e (in u. oro), unerbittlich, *Acc. b. Non. 487, 15 (aber Acc. tr. 158 R. 2 advorsabili).
ir-revocātus , a, um (in u. revoco), I) ... ... unaufgefordert, Hor. ep. 2, 1, 223. – II) unwiderruflich, unerbittlich, mors, Stat. Theb. 7, 773. – / Ov. met. ...
inclēmenter , Adv. m. Compar. (inclemens), unglimpflich, schonungslos, unerbittlich streng, hart (s. Bünem. Lact. 5, 10, 2), dicere od. loqui alci, dicere in alqm, Plaut.: inclementer invehi in alqm, Tac.: inclementius invehi in ...
inclēmentia , ae, f. (inclemens), die Unglimpflichkeit, Schonungslosigkeit, unerbittliche Strenge, -Härte, divûm, Verg.: adversus reos, Tac.: übtr., mortis, Verg.: caeli, rauhe Luft, rauhes Klima, Iustin.
in-exōrābilis , e, unerbittlich, I) = durch Bitten unerweichbar, -unabwendbar, a) ... ... 58. – b) v. Lebl.: res, Liv.: disciplina, unerbittlich strenge, Tac.: odium, Sen. rhet. u. Ov. – ...
im-plācābilis , e (in u. placabilis), unversöhnlich, unerbittlich (Ggstz. exorabilis), v. Pers., absol., Liv. u.a.: immitis et impl. animus, Liv.: impl. in alqm, Cic. u. Liv., alci, Cic ...
irrevocābilis (in-revocabilis), e, nicht zurückrufbar, I) ... ... hamo noxia, Plin.: ancorae pondere irrevocabili iactae, Plin. – B) unwiderruflich, unerbittlich, casus, Liv.: cursus (Gang), Sen.: impetus (Plur.) ...
inexōrābilitās , ātis, f. (inexorabilis), die Unerbittlichkeit, Serv. Verg. Aen. 12, 199. Schol. Bern. ad Verg. georg. 3, 68.
inexōrābiliter , Adv. (inexorabilis), unerbittlich, Donat. Ter. Andr. 1, 2, 18.
lēnis , e, lind, gelinde, sanft, mild ( ... ... reddere, Plaut. – poet. m. folg. Infin., non lenis precibus (unerbittlich) fata recludere, Hor. carm. 1, 24, 17. – B) ...
aēnus u. ahēnus , a, um (aus * ... ... iuga, Val. Flacc. 7, 596. – b) steinhart = unerbittlich, corda, Stat. Theb. 3, 280.
ob-struo , strūxī, strūctum, ere, I) entgegenbauen, - ... ... placidas viri deus obstruit aures, verstopft die Ohren (= macht taub gegen Bitten, unerbittlich), Verg. Aen. 4, 440; vgl. Sil. 17, 84: ...
nescius , a, um (ne u. scio), I) ... ... versteht, nicht imstande ist, mit Infin. fallere, Verg.: cedere, unerbittlich, Hor.: vinci, Ov.: mit Gen. Gerund., tolerandi, orandi, ...
rigidus , a, um (rigeo), starr, steif, unbiegsam, ... ... starr, hart, unbeweglich, unerschütterlich, innocentia, Liv.: vultus, Ov.: mens, unerbittlich, Ov. – b) ungeschmeidig, rauh, steif, mores, Ov ...