tollo , sustulī, sublātum, ere (altind. ... ... an Bord haben, navis trecentas metretas tollit, Plaut.: naves, quae equites sustulerant, Caes.: navis ducentos ex legione tironum sustulerat, Caes. B) übtr.: 1) aufheben, erheben, ...
nōlo , nōluī, nōlle (ne u. volo), I) ... ... nollem (sc. factum, s. vorh.), Ter. heaut. 82: Numantiam funditus sustulerunt; nollem Corinthum (sc. sustulissent), Cic. de off. 1, 35: sed ...
ārea , ae, f. (areo), ein hoch gelegener freier ... ... die Grundfläche, ponendaeque domo quaerenda est area primum, Hor.: pontifices si sustulerint religionem, aream praeclaram habebimus, Cic.: domum dirui iussit, ut monumento area esset ...
2. lectus , ī, m. (vgl. λέχος, λέκτρον), ... ... .: lectum in forum detulerunt, Suet.: mortui lectum (die Totenbahre) pro rostris sustulerunt quattuor filii, Vell. – / Nbf. lectus, ūs, m., Plaut ...
1. taurus , ī, m. (ταῦρο ... ... a.: taurorum cornua, Sen. – Sprichw., potest taurum tollere, qui vitulum sustulerit, durch fortgesetzte Übung wächst die Kraft, Petron. 25, 6. – ...
dē-mergo , mersī, mersum, ere, herab - od ... ... sinkt) ins Meer hinabsinken lassen, v. Sonnengott, sex ubi sustulerit, totidem demerserit orbes (Scheiben), purpureum rapido qui vehit axe diem, Ov ...
2. collēgium , ī, n. (collega), das Kollegium ... ... Verschleierung polit. Zwecke dienend, collegia, non ea solum, quae senatus sustulerat restituta, sed innumerabilia quaedam nova ex omni faece urbis ac servitio constituta, Cic ...