rutilēsco , ere (rutilus), rötlich werden, lepores rutilescunt, Plin. 8, 217: sacra fulgura cur rutilescant, Mart. Cap. 2. § 123.
... .: α) absol.: utiles et salutares res, Cic.: hoc est utile et conducibile, Plaut.: ... ... ) m. Dat.: dant utile lignum navigiis pinus, Verg.: equi utiles bello, Ov.: posse iis utiles esse amicos, Caes.: non mihi ... ... utilibus honestisque, Quint. – c) utile est m. Infin., utile, sed ingloriosum est, ex illaborato ...
sub-lego , lēgī, lēctum, ere, I) unten auflesen, ... ... , 1: bacam (olivae), Colum. 12, 52 (50), 1: quodcumque iaceret inutile, vom Brockensammler (analecta), Hor. sat. 2, 8, 12. – ...
... Akk., aetate ad bellum inutiles, Caes.: per aetatem ad pugnam inutiles, Caes.: equitatum eius ad ... ... , Cic.: naves ancoris reliquisque armamentis amissis ad navigandum inutiles, Caes.: inutile od. non inutile est m. Infin., Cic. de ... ... balneum est, Cels. – inutile od. non inutile est m. Infin., Quint 11 ...
per-doceo , docuī, doctum, ēre, ausführlich lehren, -unterrichten ... ... Quint. 1, 1, 8: m. dopp. Acc., si quid Apollo utile mortales perdocet ore meo, Ov. rem. 490: tabula est aëna, quae ...
... , res (Plur.), Cic. de sen. 59: dixit perutile esse consilium quod Themistocles afferret, sed minime honestum, Cic. de off. ... ... fidelitas esset, Cic. ad Att. 9, 17, 2: illud autem scire perutile est, Boëth. de divis. p. 885, 38 Migne.
co-exercito , āvī, ātum, āre, zugleich einüben, Hier. Ephes. 2, 6: perceptiones consentientes et coëxercitatae ad finem utilem vitae, griech. εγγεγυμνασμέναι προλήψεις, Quint. 2, 17, 41.
caesariātus , a, um (caesaries; vgl. Paul. ex Fest ... ... 14, 24), I) mit buschigem Haar versehen, buschig behaart, qui admutiletur miles usque caesariatus, wie der Soldat trotz des buschigen Haares glatt geschoren ( ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... .: servare traditum ab antiquis morem, Hor.: morem eum diu servasse, Mela: non inutilem servare morem, Quint.: in quo (iudicio) non mos consuetudoque servata, Cic.: ...
1. quī , quae , quod , I) Pron. interrog ... ... des Relativsatzes als seine Wahrnehmung hinstellt, constituunt, ut ii, qui valetudine aut aetate inutiles sunt bello, oppido excedant, Caes. – b) wenn der Inhalt des ...
iam , Adv. (zum Pronom.-Stamme *i- von ... ... (nun, endlich) desine deos, uxor, gratulando obtundere, Ter.: putamus enim utile esse, te aliquando iam rem transigere, Cic.: iam tandem ades ilico, Plaut ...
nam , Coni. (Acc. sing. fem. zum Pronominalstamm * ... ... zu erläutern, zum Beispiel, quin etiam easdem causas ut quisque egerit, utile erit scire. Nam de domo Ciceronis dixit Calidius et pro Milone orationem Brutus ...
modo , Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, ... ... veniam, quo vocas, modo adiutore te, Cic.: quam plurimis, modo dignis, se utilem praebeat, Cic.: decerne, modo recte, Cic.: utinam posset aliquā ratione hoc ...
puto , āvī, ātum, āre (putus), I) putzen, ... ... Genet. des Wertes: magni p. honores, Cic.: pluris p. quod utile est, quam quod honestum, Cic.: p. commoda parvi, Catull.: divitias minimi ...
noto , āvi, ātum, āre (aus *nōtus, dem ... ... m. dopp. Acc., si quos insignes (auffallend) aut aliquā parte membrorum inutiles notaverunt, Curt. 9, 1 (5), 25. – m. folg. ...
bonus (arch. duonus, s. S. 852), a ... ... Plaut. Curc. 176. Publ. Syr. sent. 47 R 2 : bonum atque utile est m. Acc. u. Infin., Dict. Cret. 2, ...
video , vīdī, vīsum, ēre ( altindisch véda, ich weiß ... ... . bl. Nom. des Prädikats: ut imbelles timidique videamur, Cic.: quod utile videretur, Cic.: multo rem turpiorem fore et iniquiorem visum iri intellegebant, Cic.: ...
2. magis , Adv. (magnus), mehr (griech. ... ... maxime necessarius, Cic.: maxime idoneus, Quint. – maxime innocens, Plaut.: maxime utile, Ter.: maxime dignus, Ter. – dah. auch zur Steigerung des Komparativs ...
culpa (altlat. colpa), ae, f., das ... ... istius quidem rei culpam sustineam, quod minus diu fuerim in provincia, quam fortasse fuerit utile, Cic. – teneri aliquā culpā erroris humani, Cic.: transferre culpam (omnem ...
cingo , cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das ... ... ferro, Curt.: cinctus cultro venatorio, Suet. – poet. m. Acc., inutile ferrum cingitur, Verg. Aen. 2, 511. – absol., ut cincti ...
Buchempfehlung
Im Kampf um die Macht in Rom ist jedes Mittel recht: Intrige, Betrug und Inzest. Schließlich läßt Nero seine Mutter Agrippina erschlagen und ihren zuckenden Körper mit Messern durchbohren. Neben Epicharis ist Agrippina das zweite Nero-Drama Daniel Casper von Lohensteins.
142 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro