efficiēns , tis, PAdi. (v. efficio), bewirkend, ... ... Plur.), Cic.: causa, Entstehungsgrund, Cic.: mit folg. Genet., efficiens utilitatis, voluptatis, die Bewirkerin (v. der Tugend), Cic. u. ...
perspicuus , a, um (perspicio), I) durchsichtig, hell, ... ... übtr.: a) augenscheinlich, klar, offenbar, deutlich, mors, Cic.: utilitatis ratio aut perspicua nobis aut obscura, Cic.: earum causarum, quae non sunt ...
dissaeptum , ī, n. (dissaepio no. I), die ... ... – noch m. Partizipialkraft, circum cavum aedium erant unius quoiusque (cuiusque) rei utilitatis causā parietibus dissaepta, Verschläge, Varro LL. 5, 162. – II) ...
dērelictio , ōnis, f. (derelinquo), die Hintansetzung, communis utilitatis, Cic. de off. 3, 30. Augustin. epist. 140, 43.
speculātrīx , trīcis, f. (Femin. zu speculator), die ... ... facinorum et scelerum, Cic. de nat. deor. 3, 46: fida sp. utilitatis alienae, Apul. Plat. 2, 7: mens boni sp. consiliorum suorum est ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... Acc., dextram fidei suae pignus, Curt. 8, 12 (43), 10: pabula utilitatis eorum praemia (als B.) causā, Lucr. 5, 867: merces mihi ...
3. sed (altlat. set), Coni. (verwandt mit ... ... )... sondern sogar, negotiis non interfuit solum, sed praefuit, Cic.: non modo utilitatis, sed dignitatis, Cic.: so auch non modo... sed ne... quidem, ...
ab-sum , āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμ ... ... . Sorof Cic. de or. 1, 48), hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit (war nicht da), si opus erat, defuit (fehlte ...
dē-sum , fuī, esse, fort-, weg sein, fehlen, ... ... mihi verba putes, quae dixeram defutura, Cic.: hoc unum, si nihil utilitatis habebat, abfuit, si opus erat, defuit, Cic.: tibi nullum officium a ...
multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... mali, Sen.: gravitatis, Cic.: studii, Nep.: virtutum, Quint.: ut laboris sic utilitatis etiam longe plurimum, Quint.: plurimum quantum favoris, recht sehr viel an G ...
speciēs , ēī, f. (specio), I) aktiv = das ... ... interempti filii, Liv. – d) der Schein, Anschein, speciem utilitatis habere, Cic.: fraudi imponere speciem iuris, Liv.: speciem ostendere in obsidione perseverantis ...
ūbertās , ātis, f. (2. uber), die Fruchtbarkeit ... ... .: eius anni ubertas, Segen, Plin. pan. – b) übtr.: utilitatis, reichlicher Nutzen, Cic.: ubertas ingenii, Cic. Marc. 4 u. ...
vinculum u. vinclum , ī, n. (vincio), ... ... .: qui ius civile contemnendum putat, is vincula revellit non modo iudiciorum, sed etiam utilitatis vitaeque communis, Cic.: legis vincula ruperunt, Lact.: cuius morte optime cohaerentis rei ...
obscūrus , a, um (altind. skunāti, ›bedeckt‹, griech ... ... (Ggstz. perspicuus), res, Cic.: oracula, Cic.: Heraclitus valde obscurus, Cic.: utilitatis ratio aut perspicua nobis aut obscura, auf einem dunklen Gefühle beruhend, Cic ...
con-turbo , āvī, ātum, āre, verwirren, in ... ... valetudo sua me valde conturbat, Cic.: incidunt saepe multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie, Cic.: haec sunt, quae conturbant in deliberatione nonnumquam, Cic.
ūtilitās , ātis, f. (utilis), I) die Brauchbarkeit ... ... conglutinaret, Nützlichkeitsrücksichten (Eigennutz, Interesse), Cic.: utilitas certat cum honestate, Cic.: utilitatis causā, des Nutzens wegen, Cic., u. des allgemeinen Besten wegen, ...
dēsertor , ōris, m. (2. desero), der Verlasser ... ... Hintansetzer, d. amicorum (Ggstz. conservator inimicorum), Cic.: d. communis utilitatis, Cic. – b) der von einer Klage Abstehende, ICt ...
2. cōnsultor , ōris, m. (consulo), I) der ... ... , 5. Nipperd. Tac. ann. 6, 10 extr.), gravis ille consultor utilitatis alienae, Lact.: malum consilium consultori est pessimum (nach Hesiods: ἡ δὲ ...
contuitus , Abl. ū, m. (contueor), I) das ... ... c. vigilantiae et iustitiae eius, Corp. inscr. Lat. 6, 1715: c. utilitatis, Ambros. in Luc. 10. § 51: c. honorum, quos gesserant, ...
auctōritās , ātis, f. (auctor), das Bestandhaben ... ... .: bibliothecas mehercules omnium philosophorum unus mihi videtur XII tabularum libellus et auctoritatis pondere et utilitatis superare, Cic.: totius huius rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus ...
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro