Rutīlius , a, um (urspr. appell., rutilius ... ... bekanntesten sind a) P. Rutilius Rufus, ein Redner u. Geschichtschreiber, Konsul zur Zeit des Marius, ... ... 6 § 142, 1/3. – b) P. Rutilius Lupus, ein jüngerer Rhetor zur Zeit des Augustus und Tiberius, ...
2. Rūfus , ī, m., ein röm. Beiname, s. Curtius, Musonius, Rutilius.
incrēdibiliter , Adv. (incredibilis), unglaublich, außerordentlich, delectari, Cic.: pertimescere, Cic. – Compar., alqd utilius quam incredibilius putare credendum, Augustin. epist. 1, 3.
verto (archaist. vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ... ... dem Pfluge od. mit der Hacke umwenden, wenden, bidentibus solum vertere utilius est, quam aratro, Colum.: u. so terram aratro, Verg. ...
doceo , docuī, doctum, ēre (vgl. disco, griech. ... ... suis doceamus auctoribus non posse quemquam iustum esse, Lact.: me longus docuit usus multo utilius esse primo quoque tempore falcem vitibus admovere, Col. – im Passiv m. ...
utrum , Adv. (uter), auch verstärkt durch ne u. ... ... (transierit), nemo sciebat, Cael. b. Quint.: desinite dubitare, utrum sit utilius propter multos improbos uni parcere, an etc., Cic. – utrum verstärkt durch ...
lupus , ī, m. (altind. v ka-ḥ, griech. λύκος), der Wolf, I) eig.: genus acre luporum atque canum, ... ... 7. – 5) Lupus, ein Beiname der gens Rutilia, s. Rutīlius.
pariēs , etis, m., die Wand, I) ... ... causam dico intra domesticos parietes, Cic.: hoc igitur potissimum loco tractanda est quaestio, utilius sit domi atque intra privatos parietes studentem continere an frequentiae scholarum et velut publicis ...
in-ūtilis , e, I) negativ, nutzlos, ... ... .), Liv.: rogationes, Liv.: exemplum, Vell.: pudor, Liv.: quod (vitium) inutilius sit an foedius nescio, Quint: omnium annorum trucidatio inutilissima (est), Plin.: ...
crepida , ae, f. (das latinisierte κρηπίς), die aus ... ... statuam videtis (u. im Ggstz. dazu als röm. Tracht ille P. Rutilius soccos habuit et pallium), Cic. – Sprichw., ne sutor supra crepidam ...
ūtiliter , Adv. (utilis), I) brauchbar, nützlich, mit ... ... respondit, Liv.: util. in publicum, ein Glück fürs allgemeine Wohl, Tac.: utilius starent etiam nunc moenia Phoebi, Ov. her. 1, 67. – a ...
Cutiliae (Cotiliae), ārum, f., alte Stadt im Sabinerlande, ... ... 5, 71. Macr. sat. 1, 7, 28 sq. – b) Cutilius , a, um, kutilisch, aquae, heilkräftige Quellen bei Kutiliä, ...
certitūdo , inis, f. (certus), die Gewißheit, ... ... Gegner zu überwinden od. es ihm zuvorzutun), I) eig.: utrum igitur utilius Fabricio... armis cum hoste certare an venenis? Cic.: proelio, Sall ...
inūtiliter , Adv. (inutilis), I) unbrauchbar, unzweckmäßig, ... ... . b. Alex. 65, 1. Quint. 11, 1, 12: aqua bibitur inutilius, Varro r. r. 3, 5, 2.
contrōversia , ae, f. (controversus), I) die entgegengesetzte ... ... . (Ggstz.) controversia autem inter hominum sententias aut est in illo, utrum sit utilius; aut etiam, cum id convenit, certatur, utrum... an etc., Cic.: ...