vacuefacio

[3345] vacuefacio, fēcī, factum, ere (vacuus u. facio), Passiv vacuefīo, factus sum, fierī (vacuus u. fio), I) leer machen, im Passiv = leer werden, Scyrum, Nep.: morte superioris uxoris domum novis nuptiis (Dat.), Cic.: adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt, Cic.: possessiones bello vacuefactae, verlassen, herrenlos, Nep.: alci locum, einen ledigen Platz einräumen, Macr. – m. Abl., fasces securibus, die F. der Beile entledigen, die Beile aus den F. herausnehmen, Val. Max.: hāc turpi ac erubescendā sentinā vacuefactus exercitus noster, Val. Max.: alqm totis praecordiis, jmdm. die Eingeweide völlig ausnehmen, Apul. – II) überflüssig machen, aufheben, circumcisiones, Lact. 4, 17 in. – Passiv Nbf. vacefīo, fierī, wov. vacefit, Lucr. 6, 1003 u. 1015.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3345.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: