1. catīllo , (āvī), ātum, āre (1. catillus), die Teller lecken, schmarotzen, Plaut. Casin. 552: catillata vadimonia, viell. der Tellerlecker, Auct. inc. b. Fulg. serm. ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... navium capit, Liv.: populi, quos dives Achaia cepit, Ov.: aptius hae capiant vadimonia garrula cerae, Ov. – mit einer Negation, non (vix u. ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... s. unten no. B, 2, b, β, γγ). – def. vadimonia Romam, zu Rom einreichen (v. den Klägern), Liv. epit. 86 ...
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I ... ... – garr. lingua, Tibull. u. Ov.: socrus lingua, Val. Max.: vadimonia, Ov.: scientia, Cornif. rhet.: huius infantiae garrula disciplina, Kindergeschwätz von ...
... posterum diem, Val. Max.: vadimonium facere alci, Plaut.: vadimonia fiunt, Lucr.: eo vadimonia fieri, dort sollten die Prozesse verhandelt werden, Liv.: vadimonium ... ... deserere, Cic.: vadimonium differre, Cic.: litigatores vadimonia Romam deferre iussit, Liv. epit. – übtr., ...