vargus

[3366] vargus, ī, m. (german. Wort), ein heimatloser Räuber, der Strolch, Plur.heimatloses, räuberisches Gesindel, Eumen. pan. Constant. 9, 3 (wo vargus zu lesen ist): Plur. bei Sidon. epist. 6, 4 (8) u. dazu Savaro S. 369 f.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3366.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: