[3445] 2. vērum, ī, n., s. vērus, a, um.
Brockhaus-1911: Ridéndo dicere verum · Res severa (est) verum gaudium · Marum verum
Eisler-1904: Omne verum omni vero consonat
Herder-1854: Ridendo dicere verum · Marum verum
Lemery-1721: Alumen Plumeum verum
Meyers-1905: Ridéndo dicěre verum · Res sevēra est verum gaudĭum
Pierer-1857: Ridendo dicĕre verum