plūrivocus , a, um (plus u. vox), vielsinnig, vieldeutig, Mart. Cap. 4. § 339 u. § 357.
ambiguus , a, um (ambigo), I) sich nach zwei ... ... . – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba ...
... zu usw., Cic. – c) vieldeutig, verborum ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet. 4, 67. ... ... ., Vell. – b) insbes., v. Charakter: α) gleichs. vieldeutig, schwer zu ergründen, occultae hominum voluntates multiplicesque naturae, Cic ...