convigetātio , - vigeto , s. convegetātio, con-vegeto.
vegeo , ēre (verw. mit vigeo), I) intr. lebhaft-, munter sein, viget veget utpote plurimum, Varro sat. Men. 268. – II) tr. erregen, in Bewegung setzen, aequora, Enn. fr. scen. 367 ...
convegetātio (convigetatio), ōnis, f. (convegeto, -gito), die Belebung, Chalcid. Tim. 93.
1. laus , laudis, f., das Lob, ... ... laudem conferre in medium), Liv.: venari laudem modestiae in ea re, Cic.: viget apud eos venandi et equitandi laus, Cic.: laudem eorum iam prope senescentem ab ...
aqua , ae, f. (vgl. got. ahwa, ahd ... ... labores, quos ego sum terrā, quos ego passus aquā, Ov.: übtr., naviget hinc aliā iam mihi linter aquā, ein neues Buch mag nun in See ...
āreo , uī, ēre, (viell. verw. mit dem altind. ... ... humus aret arenis, Ov.: Ggstz., et arbor quae aret et arbor quae viget, Augustin. serm. 36, 4. – v. Pers., utinam fortunam ...
af-for (ad-for), arch. arfor (Prisc. 35, ... ... von συνείμαρμαι), in illo fati ordine... hoc quoque protinus affatum est, ut et naviget, Sen. nat. qu. 2, 38, 1. – / Dieses Verbum ...
... .: et arbor quae aret et arbor quae viget, Augustin.: cum corporibus vigere et deflorescere animos, Liv.: sive occĭderit animus sive vigeat, Cic.: animus in rerum cognitione viget, Cic.: mobilitate viget Fama, Verg.: herbae rore vigentes, Lucr.: Alpes vix integris vobis ac vigentibus transitae, Liv.: viget aetas, Sall.: vigent vires, Ov.: ...
flacceo , ēre (flaccus), I) welk-, schlapp sein, ... ... repudiato et reddito, Enn. fr. scen. 344: oratio vestra rebus flaccet, strepitu viget, Apul.: flaccet sententia, Cl. Mam.: Messala flaccet, läßt die Flügel ...