vīniola , s. vīneola.
vīneola , ae, f. (vinea), der kleine Weinberg, ... ... . 9, 14 u. 11, 20 a. Eccl.: Nbf. vīniola, ae, f., Corp. inscr. Lat. 6, 15593 u. 11 ...
1. oriundus , a, um (orior), seinen Ursprung-, seine ... ... , Vet. ICt. bei Cic.: liberis parentibus, Colum.: a Troia, ab Lavinio, Albā, ab Albanorum stirpe regum Romani oriundi essent, Liv.: nati Carthagine, ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... familiariter cum alqo, viel u. vertraut mit jmd. umgehen, Sall.: inter Vinios... variā et pudendā sorte, mit Leuten wie Vinius... umgehen, Tac.: ...
fictilis , e (fingo), I) irden, tönern, vasa ... ... dimicare, Iustin.: fictilibus (auf ird. G.) cenare, Iuven.: soli omnium Vinio fictilibus ministrari iussit, ließ in irdenen Bechern kredenzen, Tac.: omnia (ponuntur ...
Laurolāvīnium , iī, n., späterer Name der Stadt Lavinium ( ... ... . 6, 1531 u. 1532. vgl. A. W. Zumpt de Lavinio et Laurentibus Lavinatibus comm. epigr. Berol. 1845. 4.