vitulinus

[3527] vitulīnus, a, um (vitulus), vom Kalbe, Kalbs-, I) adi.: caro, Plaut. fr.: caruncula, ein Stückchen Kalbfleisch, Cic.: assum, Kalbsbraten, Cic. – II) subst., vitulīna, ae, f. (sc. caro), Kalbfleisch, Plaut. aul. 375. Nep. Ages. 8, 4. Apic. 8, 355 u. 356 Schuch (Vulg. vitellina) u. 357.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3527-3528.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: