vocātor , ōris, m. (voco), der Rufer, a) der Einlader zu Tische, der Gastgeber (Ggstz. convivator), Sen., Plin. u.a. – b) der Berufer zum Reiche Gottes ...
ēvocātor , ōris, m. (evoco), der zu den Waffen Aufbietende, der Aufwiegler, servorum et civium perditorum, Cic. Cat. 1, 27.
āvocātor , ōris, m. (avoco), der Abrufer, nec mortuorum suscitator, sed vivorum avocator, Tert. carn. Christ. 5 extr.
advocātor , ōris, m. (advoco), der Herbeirufer = der Helfer, Unterstützer, mendicorum, Tert. adv. Marc. 4, 15.
revocātor , ōris, m. (revoco), der Zurückrufer, animarum, Auferwecker, Ps. Quint. decl. 10, 19.
invocātor , ōris, m. (invoco), der Anrufer, daemonum, Cod. Theod. 9, 16, 5.
prōvocātor , ōris, m. (provoco), der Herausforderer zum Kampfe, Liv. epit., Flor., Aur. Vict. u.a. – als eine besondere Art von Gladiatoren, die nicht festen Fußes, sondern den Gegner geschickt von irgend einer Seite plötzlich angriffen, ...
vocātōrius , a, um (voco) = κλητικός (Gloss.), zum Einladen gehörig, Einladungs-, somnia, indem man einladet od. eingeladen wird, Tert. de anim. 97.
convocātor , ōris, (convoco) der Zusammenberufer, Augustin. serm. 95, 6.
ēvocātōrius , a, um (evoco), I) herzurufend, auffordernd ... ... 12, 4. – subst., ēvocātōria, ae, f. (sc. epistula), ein Aufforderungsschreiben, durch das ... ... 12, 16, 13). – b) Schweiß austreibend, levia linimenta evocatoria, Th. Prisc. med. praes. 1 ...
revocātōrius , a, um (revocator), I) zurückrufend, subst., revocātōria, ae, f. (sc. epistula), ein Abberufungsschreiben, Cod. Iust. 12, 1, 18. – II) zurückziehend, emplastrum, Th. Prisc. 2, 32. ...
prōvocātōrius , a, um (provocator), I) zur Herausforderung gehörig, dona, Geschenke, die dem gegeben wurden, der einen Feind herausgefordert und getötet hatte, Gell. 2, 11, 3. – II) hervorlockend, abführend, pr. medicamentum ventris ...
āvocātrīx , trīcis, f. (Femin. zu avocator), die Abruferin, Tert. de anim. 1.
suscitātor , ōris, m. (suscito), der Erwecker, ... ... 207, 1 a. Eccl.: Ggstz. nec mortuorum suscitator, sed vivorum avocator (Abrufer aus dem Leben), Tert. de carn. Chr. 5 extr.: ...
convīvātor , ōris, m. (convivor), der Ausrichter des Gastmahls, der Gastgeber, Hor. sat. 2, 8, 73. Liv. 35, 49, 6. Sen. de ira 3, 37, 4 (neben vocator).
barbasculus , ī, m. (viell. Demin. v. barbarus), ziemlich ungebildet, barbasculus quidam ex advocatorum turba, Gell. 15, 5, 3.
prōvocātrīx , trīcis, f. (Femin. zu provocator), hervorlockend, reizend, Lact. 6, 18, 19.
ex , Praep. m. Abl. (das griech. εξ ... ... ex consulibus, Spart.: ex consulari, Corp. inscr. Lat. 12, 1524: ex advocato, Augustin. de civ. dei 22, 8, 3. p. 567, 17 ...
1. as-sum (ad-sum), affuī (adfuī), adesse, ... ... vertreten, ius qui profitebitur, adsit, Ov.: volo ego adesse hic advocatos nobis in turba hac, Ter.: u. so adesse Quinctio, amicis, ...
re-fero , rettulī, relātum, ferre, I) zurücktragen, zurückbringen ... ... Cn. Marcium coëgit, Liv.: abnuentibus consulibus ea de re relatum, Tac.: consul convocato senatu refert, quid de his fieri placeat, Sall.: rettulit, quid de nexis ...
Buchempfehlung
Diese Ausgabe gibt das lyrische Werk der Autorin wieder, die 1868 auf Vermittlung ihres guten Freundes Ferdinand v. Saar ihren ersten Gedichtband »Lieder einer Verlorenen« bei Hoffmann & Campe unterbringen konnte. Über den letzten der vier Bände, »Aus der Tiefe« schrieb Theodor Storm: »Es ist ein sehr ernstes, auch oft bittres Buch; aber es ist kein faselicher Weltschmerz, man fühlt, es steht ein Lebendiges dahinter.«
142 Seiten, 8.80 Euro