voluptātīvus , a, um (voluptas), dem Vergnügen ergeben, Fronto ep. ad Antonin. imp. 2, 6. p. 164 ed. Rom. (aber Naber S. 110, 15 voluptatibus).
1. potior , tītus sum, tīrī (potis), I) teilhaft ... ... Ov.: campo, Verg.: urbe, Cic.: praedā, Liv.: imperio, victoriā, Caes.: voluptatibus, Cic.: morte, sterben, Auson.: caede, begehen, Stat.: auso ...
repulso , āre (Intens. v. repello), wieder und ... ... zurücktreiben, -schlagen, I) eig.: civitas eloquiis caelestibus magis quam corporis voluptatibus hostiles impetus repulsare consueta, Ambros. in psalm. 118. serm. 22. § ...
dē-fruor , fruī, ganz genießen (vgl. Paul ... ... , 14), m. Abl., autumnitate, Symm. epist. 3, 23: raptim voluptatibus plurimis, Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 197.
... Suchen, in quaestibus istic et voluptatibus amoribusque hominum fuit, gesucht, verehrt u. geliebt von allen, Gell ... ... ), Sall.: pretio quaestuque duci, Cic.: tibi hominum innocentium sanguis non modo voluptati, sed etiam quaestui fuit, Cic.: quibus fides decus pietas postremo honesta ...
affluēns (adfluēns), tis, PAdj. m. Compar. u. ... ... Vitr. 8, 1, 2: übtr., omnium rerum copiae, Cic.: copia voluptatium, Liv.: senatorum numerus, Suet.: subst., ex affluenti, in Hülle ...
admīxtus , Abl. ū, m. (admisceo), die ... ... Iul. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 6, 14: nullo admixtu voluptatis, Macr. sat. 2, 1, 6: sine aliquo propriae voluntatis admixtu, ...
successio , ōnis, f. (succedo), I) das Einrücken in die Stelle eines anderen, a) übh.: voluptatis, Cic. de fin. 1, 37: rata alternaque lucis atque umbrarum, ...
nōminātor , ōris, m. (nomino), I) der Benenner, Bezeichner, libidinosae voluptati pudens nom., Augustin. de nupt. et concup. 2. §. 29: nom. feminae, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. sec. resp. Iul. ...
efficiēns , tis, PAdi. (v. efficio), bewirkend, ... ... Cic.: causa, Entstehungsgrund, Cic.: mit folg. Genet., efficiens utilitatis, voluptatis, die Bewirkerin (v. der Tugend), Cic. u. Lact. ...
mōrigeror , ātus sum, ārī (mos u. gero), jmdm ... ... richten, alci, Ter.: errantiae animi, Acc. fr. 479 R.: voluptati aurium, Cic.: servituti, sich schicken in usw., Plaut.: im obszön ...
sitienter , Adv. (sitiens b. sitio), durstig, ... ... . = mit Heißhunger expetere, Cic. Tusc. 4, 37: hauriendis voluptatibus s. incumbere, Lact. 2, 1, 3.
famulātus , ūs, m. (famulor), das Dienen, die Dienstbarkeit, Knechtschaft, Cic. u.a.: orbis terrarum, Tac. – übtr., quam miser virtutis famulatus servientis voluptati! Cic. de off. 3, 117.
ēnervātio , ōnis, f. (enervo), die Entnervung, voluptatis, Arnob. 3, 10.
cōnfectrīx , trīcis, f. (Femin. zu confector), I) die Bereiterin, vis illa voluptatis c. commixtrixque seminum, Iulian. b. Augustin. c. Iul. op. imperf. 5, 11 in. – II) die Zerstörerin, ...
exundantia , ae, f. (exundo), das Austreten, ... ... Augustin. de anim. § 3. – b) das Übermaß, voluptatis, Augustin. op. imperf. c. Iul. 4, 39 extr.
tītillātio , ōnis, f. (titillo), das Kitzeln, der Kitzel, corporis, Sen.: voluptatum quasi tit., Cic.: voluptatibus quasi titillatio adhibetur sensibus, Cic.: Plur., carnis titillationes, Hieron. epist. ...
temperātor , ōris, m. (tempero), der etwas gehörig einrichtet, -ordnet, varietatis, Cic.: voluptatis, der es mit Maß genießt, Sen. – poet., t. armorum, der sie zurechtmacht, Mart. 4, 55, 15.
prae-vincio , vīnxī, vīnctum, īre, vorher binden, -fesseln, Gell. 15, 10, 2. Ven. Fort. vit. S. Medard. 4. – bildl., ferinis voluptatibus praevinctus, Gell. 19, 2, 3.
commixtrīx , trīcis, f. (commisceo), die Vermischerin, vis illa voluptatis confectrix commixtrixque seminum, Iulian. b. Augustin. op. imperf. 5, 11 in.
Buchempfehlung
Der Held Gustav wird einer Reihe ungewöhnlicher Erziehungsmethoden ausgesetzt. Die ersten acht Jahre seines Lebens verbringt er unter der Erde in der Obhut eines herrnhutischen Erziehers. Danach verläuft er sich im Wald, wird aufgegriffen und musisch erzogen bis er schließlich im Kadettenhaus eine militärische Ausbildung erhält und an einem Fürstenhof landet.
358 Seiten, 14.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro