vulgātē , Adv. (vulgatus), kundbar, nur im Compar. vulgatius, Amm. 15, 3, 6 u.a.
pervulgātus (pervolgātus), a, um, PAdi. (v. pervulgo), ... ... gemein, consolatio, Cic.: pervulgatissima verborum dignitas, Cornif. rhet.: quod videtur novius pervulgatiusque esse, Gell. 6 (7), 17, 8: potius aliquid de rebus pervulgatioribus ...