Beta. Beta, frantzösisch, Poirée oder ... ... Beta candida , J.B. Dod. Beta alba vel pallescens, qua cicla officinorum , C.B. Pit. Tournefort. frantzösisch, Poirée blanche ...
Punica Sylv. ubi & Balaustia. Punica. ... ... Arten giebet, eine zahme und eine wilde. Die erste heisset. Punica, quæ malum granatum fert , Clus. Pit. Tournef . Malus punica ...
Bambou. Bambou, sive Bambus. Mambu, sive arbor Tabaxir , Lugd. Trag. Arundo arbor, in qua humor lacteus gignitur, qui Tabaxir Avic. & Arabibus dicicur , C.B. ...
Ochrus. Ochrus folio integro capreolos emittente , C.B. ... ... Ochrus, sive Ervilium flore & fructu albo , Park. Lathyri species, quæ Ervilia sylvestris Dododoneo , J.B. teutsch, wilde Erbsen. Ist ...
Quercus. Quercus vulgaris , Ger . Quercus vulgaris brevibus ac longis pediculis J.B. Raji Hist . Quercus latifolia mas, quæ brevi pediculo est , C.B. Pit. Tournef . Platyphyllos mas ...
Halimus. Halimus vulgaris, Matth. Eyst. Halimus ... ... folio, Mor. Hist. Pit. Tournef. Portulaca marina fruticosa, quæ Halimus 2. Clus. J.B. Portulaca marina, Dod ...
Harmala. Harmala, Dod. Ger. Pit. Tournef. ... ... sylvestris flore magno albo, C.B. Raji Hist. Ruta , quæ dici folet Harmala, J.B. Ruta sylvestris Syriaca, sive ...
Scabiosa. Scabiosa. Scabiosa vulgaris major ... ... Ger. Scabiosa vulgaris pratensis , Park. Scabiosa pratensis hirsuta, quæ officinarum , C.B. Scabiosa major communior hirsuta folio laciniato , ...
Azarolus. Azarolus , Cæs. Cast. Mespilus aronia Dioscoridis , Dod. Mespilus proprie dicta, quæ Tricoccos, Cord. in Dioscor. Mespilut aronia Veterum , J.B ...
Saponaria. Saponaria. Saponaria , Trag. ... ... Saponaria vulgaris , J.B. Park. Lychnis sylvestris, quæ Saponaria vulgo , Pit. Tournef. Lychnis Saponaria dicta , Raji ...
Serratula. Serratula. Serratula , Dod. ... ... , Park. Serratula tinctoria , Tab. Jacea nemorensis, quæ Serratula vulgo , Pit. Tournef. Cerretta, sive Serretta , Cæf ...
Hypocistis. Hypocistis. Hypocistis, Dod. ... ... Park. Hypocistis sub Cisto, C.B. Orobanche , quæ Hypocistis dicitur, Raji Hist. Limodori genus, quod Hypocistis, Dod ...
Chondrilla. Chondrilla , Tur. Chondrilla juncea viscosa arvensis, quæ prima Dioscoridis, C.B. Pit. Tournef. Chondrilla juncea viminea arvensis, Tabern. Icon. Chondrilla viminea viscosa vinearum, Ad. Lob. Chondrilla viminea, ...
Lysimachia. Lysimachia lutea , J.B. Raji Hist . Lysimachia lutea major vulgaris , Park. Lysimachia lutea major, quæ Dioscoridis , C.B. Pit. Tournefort . Lysimachium verum , Dod. ...
Centaurium majus. Centaurium majus folio juglandis , J.B. ... ... Centaurium majus, seu Rhaponticum Pharmaceuticum , Cord. in Diosc. Rhapontica, quæ bodie Centaurea major , Trag. frantzösisch, grande Centaurée. teutsch ...
Aqua. Aqua , frantzösisch, Eau, teutsch, ... ... das kömmt von ὕω pluo, ich lasse regnen; aqua, quasi à qua sunt omnia, von dem alles kömmt; dann das Wasser muß zur Hervorbringung ...
Rubia. Rubia. Rubia , frantzösisch ... ... Rubia sylvestris Monspessulana major , J. B . Rubia sylvestris aspera, quæ sylvestris Dioscoridis, C. B . Rubia erratica , Trag . ...
Behen album. Behen rubrum. ... ... samen sehen. Von Caspar Bauhino wird dieses Gewächs genannt Lychnis sylvestris, quæ Behen album vulgo, von Johann. Bauhino Been album officinarum , ...
Pæonia. Pæonia. Pæonia , frantzösisch ... ... Pæonia præcocior , J.B. Raji Hist. Pæonia folio nigricante splendido, quæ mas , C.B. Pit. Tournef. Die treibet Stengel zu zwey ...
Datura. Datura , Garz. Acost. Stramonium ... ... . Solanum manicum , Col. Tatoula, Tatula, quæ nux Methel Arabum. Dutroa , Hispanis, Burlatoria Arabibus, ...
Buchempfehlung
In einem belebten Café plaudert der Neffe des bekannten Komponisten Rameau mit dem Erzähler über die unauflösliche Widersprüchlichkeit von Individuum und Gesellschaft, von Kunst und Moral. Der Text erschien zuerst 1805 in der deutschen Übersetzung von Goethe, das französische Original galt lange als verschollen, bis es 1891 - 130 Jahre nach seiner Entstehung - durch Zufall in einem Pariser Antiquariat entdeckt wurde.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro