μάψ , = μάτην (nach Einigen von μάρπτω, μαπεῖν ... ... zu denken, 15, 40; μὰψ αὔτως εὐχετάασϑαι , nichtiger Weise, ohne Grund sich rühmen, Il . 20, 348; ἀναίτιος ἄλγεα πάσχει μὰψ ἕνεκ' ἀλλοτρίων ἀχέων , ib . 298 ...
μάψ-αυραι , αἱ , nennt Hes. Th . ... ... , auf die man sich nicht verlassen kann; Andere wollen minder gut getrennt schreiben μὰψ αὖραι ἐπιπνείουσι ϑάλασσαν . – Lycophr . 395 sagt κομπάζοντα μαψαύρας στόβους , ...
μαψ-υλάκας , ὁ , der vergeblich bellende, schreiende, ein unnützer Schwätzer, Pind. N . 7, 105, mit der v. l . μαψι-λάκας . Hiernach emend. Herm. μαψυλάκταν γλῶσσαν ...
ἀ-τέλεστος , 1) ... ... ὁδός Od . 2, 273; πόνος Il . 4, 57; μὰψ αὔτως, ἀτέλεστον, σῖτον ἔδοντας Od . 16, 111, immerfort. – ...
μαψι-λάκας , ὁ , s. μαψ υλάκας .
ἀτάρ (verkürzt aus αὐτάρ ?), aber ; immer den Setz ... ... Iliad . 5, 485. 833. 10, 99 Od . 2, 240; μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Iliad . 2, 214. 5, 759 Od ...
οὕτως , und vor Consonanten gewöhnlich οὕτω , adv . zu ... ... ohne Weiteres, mit dem Nebenbegriff des Leichtnehmens und Vernachlässigens, wie Hom . sagt μὰψ οὕτω , Il . 2, 120 (vgl. αὔτως); ἀκάϑαρτον οὕτως ἐᾶν ...
αὔτως , adv . von αὐτός , mit äolischer Betonung, s ... ... . vrbdt damit Wörter, in denen schon der Begriff des Vergeblichen, Thörichten liegt, μὰψ αὔτως Iliad . 20, 348, ἀνεμώλιον αὔτως 21, 474, ...
ἀχέων , = vor. (beides entst. aus ἈΧΈFΩΝ , in ... ... 11, 195; κῆρ ἀχέων Iliad . 5, 399, im Herzen; μὰψ ἕνεκ' ἀλλοτρίων ἀχέων 20, 298; ἤτοι ὁ τῆς ἀχέων φρένας ἔφϑιεν ...
ἀν-άγω (die tempora ... ... ἀνήγαγεν ἐνϑάδ' ἀγείρας Ἀτρείδης; 13, 627 οἵμευ κουριδίην ἄλοχον καὶ κτήματα πολλὰ μὰψ οἴχεσϑ' ἀνάγοντες: Scholl. Aristonic . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη, ὅτι Ζηνόδοτος γράφει μὰψ οἴχεσϑονἄγοντες· καὶ τὸ δυικὸν συγχεῖται ἐπὶ πολλῶν τασσόμενον· καὶ ἠγνόηκεν ὅτι ἀναγωγὴν ...
μαψίδιος , auch 2 Endgn, thöricht, leichtsinnig , unbedachtsam; μαψίδιον ... ... . öfter; auch = in den Tag hinein, ohne Ueberlegung, wie μάψ, εἰλαπινάζουσιν πίνουσί τε αἴ. ϑοπα οἶνον , 17, 536.