νείαιρα , ἡ (eine Art comparat . zu νέος ... ... Hom . nur in der Vrbdg νείαιρα γαστήρ , der untere Theil des Bauches, der Unterleib, IL. ... ... 270; bei Hippocr. subst . ἡ ν ., der Unterleib, νείαιραν εἰς πλευράν , Eur. Rhes . ...
κραιαίνω , ep. gedehnt = κραίνω; τοῦ δ' ἐκραί. αινεν ἐφετμάς Il . 5, 508; aor ., τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ 1, 504, κρηήνατε Od . 3, 418. 17, 242, κρηῆναι Il . 9, 101 ...
μνᾱϊαῖος , = μνααῖος , richtiger als μναιαῖος , vgl. Lob. Phryn . 551; Arist. coel . 4, 4; ὀψώνιον , Sold von einer Mine, Pol . 13, 2, 3.
ΘΑΩ , säugen, ernähren; ϑῆσαι erkl. Hesych . ϑρέψαι, ϑηλάσαι . – Med . ϑῆσϑαι , melken , αἰεὶ παρέχουσιν ἐπηετανὸν γάλα ϑῆσϑαι Od . 4, 89; im aor ., Ἕκτωρ μὲν ϑνητός τε γυναῖκά τε ϑήσατο μαζόν ...
πύλη , ἡ , Thür, Thor der Stadt; Σκαιαὶ πύλαι , Il . 3, 145 u. oft; Δαρδάνιαι , 5, 798; des Lagers, πύλας ποιήσομεν εὖ ἀραρυίας , 7, 339; des Hauses u. Zimmers; bei Hom . u. ...
... ), ἴψας , durch φϑεῖραι u. βλάψαι erkl. (Vgl. ἶπος, ἰπόω ). – Med . ἴπτομαι ... ... Theocr . 30, 19; Strab . VIII, 370 sagt τὸ γὰρ προϊάψαι καὶ τὸ ἴψασϑαι φϑοράν τινα καὶ βλάβην σημαίνει . Vgl. Buttm. ...
πάθη , ἡ, = πάϑος , Leiden, Unfall, Unglück; ... ... 961;ὸς βαρείᾳ σὺν πάϑᾳ , Pind. P . 3, 42; ὀξείαισι πάϑαις , P . 3, 97, öfter; μελέαν πάϑαν κλαῖον , ...
τομή , ἡ , 1) das Abgeschnittene, Abgehauene, der abgeschnittene, abgehauene Theil, Stumpf eines Baumes, Il . 1, 235; σκέψαι τομῇ προςϑεῖσα βόστρυχον τριχός , Aesch. Ch . 228; ἐν τομῇ ξύλου ...
ἀμάρα , ἡ , Graben, Wasserleitung, Hom . einmal, Il . 21, 259; κρηναῖαι Ap. Rh . 3, 1392; nicht anders zu erkl. Theocr . 27, 52, wo man an Kloake denkt.
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro