φενᾱκίζω , 1) betrügen, täuschen, hintergehen; τινά , Ar. Pax 1053 u. öfter; u. pass., Ran . 919; πεφενάκικέν τινα Dem . 2, 7; παρακρούσεοϑαι καὶ φενακιεῖν ὑμᾶς 32, 31, u. öfter, u. Sp ...
ἀντι-βου-κολέω , wieder hintergehen, Iustin. Mart .
εὐ-παρα-λόγιστος , leicht zu hintergehen (durch falsche Schlüsse), zu überlisten, Pol . 5, 75, 2 πάντων τῶν ζῴων εὐπαραλογιστότατον ὁ ἄνϑρωπος , vgl. 11, 29, 9.
κλέπτω , fut . κλέψω, ὅπως κλέψεις Soph. Phil ... ... γάμον δώροις Theocr . 22, 51. – 2) allgemeiner, betrügen , hintergehen, berücken; πάρφασις ἔκλεψε νόον , Schmeichelrede bethörte den Sinn, Il . ...
παρά-φημι (s. φημί ), wie παραμυϑέομαι , zureden, rathen, μητρὶ δ' ἐγὼ παράφημι, καὶ αὐτῇ περ νοεούσῃ , ... ... Arg . 95, μείλιχα παρφαμένη δὲ τὸν ὃν πόσιν , 1317; u. geradezu hintergehen, täuschen.
ὑπ-έρχομαι (s. ἔρχομα ... ... – Auch = sich mit List an Einen machen, ihn angreifen, Einen betrügen, hintergehen, Soph. O. R . 386, vgl. Phil . 995; ...
παρα-λογίζομαι , sich ... ... falsche Schlüsse machen, Arist. phys . 1, 3; auch trans. durch Trugschlüsse hintergehen, täuschen, ἀπάτῃ τινὶ παραλογισάμενος ὑμᾶς , Aesch . 1, 117; auch ...