κοιλαίνω , aor . ἐκοίληνα , att. ἐκοίλᾱνα , z. B. Thuc . 4, 100, perf. pass . κεκοίλασμαι , Hippocr ., aber κεκοίλαμμαι E. M . 233, 58; – hohl machen, aushöhlen ; κοιλήναντα τὸ ...
κολπο-ειδής , ές , busenartig ; χωρίον Ael. H. A . 14, 8; – adv ., κοιλαίνεσϑαι Strab . IX, 390.
πτολί-πορθος , Städte zerstörend, der Städteeroberer, -zerstörer; Oileus, Il . 2, 728; Ἐνυώ , 5, 333; Ares, 20, 152; oft vom Achilleus, u. in der Od . vom Odysseus; Pind . ...
ὀλίγος , wenig ; zunächst von der Menge, Ggstz von πολύς ... ... δ' ἦν ἀμφὶς ἄρουρα , 3, 115; von körperlicher Größe, Αἴας , Oileus Sohn, 2, 529; Od . 9, 515; κῦμα οὔτε μέγ' ...
κοῖλος , äol. κόϊλος , Alcae. Ath . XIV, 627 ... ... B. C . 5, 107. – Einen unregelmäßigen superl . κοιλαίτατος führt Schol. Ar. Paz 199 an.