ἀγά-συρτος nannte Alcaeus (frg. 6) den Pittakus nach Dio K, Laert . 1, 81, der es ἐπισεσυρμένος καὶ ῥυπαρός erklärt.
ζοφο-δορπίδας , nannte Alcäus den Pittakus, der im Finstern, im Verborgenen zu Abend ißt, D. L . 1, 81; Plut. Symp . 8, 6, 3. Bei Suid . ζοφοδορπίας = ὁ ...
πρός , dor. u. poet. ποτί u. προτί ... ... 1, 6, 26; ταῠτα πάντα πρὸς τὸν Πίττακον εἴρηται , ist gegen den Pittakus gesprochen, Plat. Prot . 345 c; κινδύνους ὅσους ἐκινδύνευσα πρός τε ...