ῥοδέα , ἡ , zsgz. ῥοδῆ , der Rosenstrauch, B. A . 299; ῥοδέῃσι ist Ap. Rh . 3, 1020 für ῥοδέεσσι zu lesen, s. Schäfer zur Stelle u. vgl. ῥόδον .
ῥοδωνιά , ἡ , 1) Rosenstrauch, Rosenhecke, Rosengarten; τὴν ῥοδωνιὰν βλαστάνουσαν ἐκτίλλειν , Dem . 53, 16; αἱ ἐν ῥοδωνιαῖς κάλυκες , Rosenknospen, Ael. H. A . 14, 24, u. a. Sp . Auch, wie ῥόδον , ...