καλαμών , ῶνος, ὁ , ein mit Rohr bewachsener Ort, Röhricht, Schol. Il . 18, 576 u. Sp .
καλαμ-ώδης , ες , mit Rohr bewachsen; τὰ λιμνῶν καλαμώδη Arist. H. A . 6, 14; λίμνη Zon . 7 (VII, 365). Vgl. καλαμαδίας .