ὑπερ-συν-τελικὸς χρόνος , tempus plusquamperfectum, B. A . 891; auch στάσις ὑπερσυντελική , status perfecti facti, Quinct . 3, 6, 47.
Wörterbucheintrag Griechisch-Deutsch zu »ὑπερ-συν-τελικὸς«. Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 1914, Band 2, S. 1201.